بایگانی برچسب برای: نژاد بیچون فرایز

بیچون فرایز

بیچون فرایز (bichon frise)

بیچون فرایز یا همان بیچون فریز یک نژاد سگ کوچک و خانگی است. این سگ شاد و کوچک, بسیار پر جنب و جوش و عاشق شیطنت و عشق ورزیدن است. سگ بیچون فرایز با چشمان سیاه و موهای سفید خود تقریباً شبیه اسباب بازی کودکان به نظر می‌رسد.

نژاد بیچون فریز می‌تواند شادترین همراه شما باشد. آنها علاوه بر بازیگوشی, فوق العاده باهوش هستند بطوریکه حتی والدین تازه‌کار و آپارتمان نشین نیز با این سگ ها خوب کنار می‌آیند.

حتما توجه داشته باشید که آنها به زمان بازی و فعالیت زیادی نیاز دارند و دوست ندارند برای ساعات طولانی در روز در خانه تنها بمانند. اگر بتوانید توجه و محبت زیادی به سگ خود بدهید، ده برابر آن را از یک بیچون فرایز دوست داشتنی پس خواهید گرفت.

همچنین توجه نمایید با اینکه بیچون ها جزو سگ های اصیل هستند، ممکن است آنها را در پناهگاه ها یا گروه های نجات پیدا کنید. همیشه به یاد داشته باشید اگر می‌خواهید سگی را به خانه بیاورید, خرید نکنید, به سرپرستی بگیرید.

بیچون فرایز

تمام حقایق و خصوصیات نژاد بیچون فرایز (Bichon frise) را در زیر مشاهده کنید!

خصوصیات نژاد بیچون فرایز :

سازگاری یا تطبیق پذیری
4/5

بر‌خلاف باور عموم اندازه کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد سگهای کوچک زیادی هستند که بسیار پر انرژی تر و فعال تر از این هستند که در یک آپارتمان زندگی کنند. ساکت بودن، انرژی کم، نسبتا آرام بودن، و مودب بودن با سایر ساکنین، تمام خصوصیات خوب یک سگ آپارتمانی هستند.

سگهایی که برای زندگی در آپارتمان مناسب نیستند را مشاهده کنید.

به زبان ساده بعضی از سگها از سگهای دیگر راحت ترند، آنها بهتر آموزش می بینند و سخت گیر نیستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا بتوانند از اشتباهات یا ناسازگاری های شما براحتی بگذرند.

مدیریت سگ هایی که حساسیت بالا، تفکر مستقل یا سرسختی دارند برای کسانی که برای اولین بار صاحب سگ میشوند بسیار دشوار است.

شما بهترین ترکیب خودتان را بدست می‌آورید اگر، اولین تجریه سگ داری تان را با یک محاسبه خوب در انتخاب شروع کنید.

اگر در زمینه سرپرستی یک سگ تازه کار هستید، در مورد نحوه آموزش سگ خود تحقیق کنید!

همچنین ممکن است بخواهید یک سگ بزرگسال را نیز به فرزندی قبول کنید چون کمتر نیاز به صرف وقت و انرژی دارند, در اینصورت با تهیه مکمل های با‌کیفیت برای مقابله با علائم آرتروز می توانید سگ بزرگتر خود را به خوبی در سنین پیری فعال نگه دارید.

برخی سگها نسبت به شرایط سخت حساسیت کمتری دارند. سگهای کم حساس که آسان گیر، بردبار و یا منعطف هم نامیده می شوند بهتر می توانند از عهده یک خانه پر سر و صدا، آشفته، یک صاحب پر سر و صداتر و بی برنامگی روزانه برآیند.

آیا بچه های کوچکی دارید! مهمانی های شام زیادی برگزار می کنید! در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی پر سر و صدایی را سپری می کنید؟ با یک سگ کم حساس زندگی کنید.

سگهایی که سطح حساسیت کمی دارند را مشاهده کنید

بعضی از نژاد ها ارتباط نزدیکی با خانواده خود برقرار می کنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحبشان مستعد نگرانی و حتی وحشت هستند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد و از خود رفتار پارس کردن، غر‌زدن و جویدن نشان دهد. این نژادها هنگامی که یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد یا اگر می تواند سگ را به محل کار خود ببرد، بهترین عملکرد را دارند.

سگهایی که مناسب تنهایی هستند را مشاهده کنید

نژادهایی با پوشش بسیار کوتاه یا چربی کم یا بدون چربی مانند نژاد سگهای تازی یا Greyhounds در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی که تحمل سرما در آنها کم است، باید در آب و هوای معتدل و در داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی های سرد باید کاپشن یا ژاکت داشته باشند.

سگهایی که برای آب و هوای سرد مناسب نیستند را مشاهده کنید

سگهایی با پوشش ضخیم و دولایه در معرض هوای گرم بیشتر آسیب پذیر هستند. نژادهای با دماغ کوتاه مانند Bulldogs یا Pugs نیز همینطور هستند، زیرا آنها نمی توانند نفس نفس بزنند تا خود را خنک کنند. اگر نژادی حساس به گرما می خواهید سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب با شما در خانه بماند، و باید در مورد ورزش یا جنب و جوش سگ خود در گرما احتیاط بیشتری کنید.

سگهایی که برای هوای گرم مناسب نیستند را مشاهده کنید

دوستی با اطرافیان
5/5

بعضی از نژادها مستقل و گوشه گیر هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی با آن فرد بزرگ شده باشند; برخی دیگر با یک فرد بسیار صمیمی و پیوند میخورند و نسبت به دیگران بی تفاوت هستند; و برخی دیگر بر سر تمام خانواده محبت می بارند. نژاد, تنها عامل تاثیر‌گذار بر میزان داشتن محبت نیست; سگهایی که در داخل خانه و در اطراف افراد بزرگ شده‌اند، با انسانها راحت ترند و راحتتر پیوند می خورند.

سگهای کم محبت با خانواده را مشاهده کنید

ملایم بودن با کودکان، مقاوم در مقابل بغل های محکم، و حفظ آرامش در مقابل دویدن و جیغ کشیدن کودکان همه خصوصیاتی هستند که باعث می شوند یک سگ بچه دوست باشد.

ممکن است از اینکه چه کسی در آن لیست قرار دارد تعجب کنید: بوکسورهایی با ظاهری خشن در نظر کودکان خوب قلمداد می‌شوند, همینطور که American Staffordshire Terrier ها اینگونه اند (که در واقع پیت‌بول محسوب می شوند). سگهای کوچک، ظریف و با روحیه تند مانند شی هوا هوا همیشه چندان دوستدار خانواده نیستند.

سگهایی که بچه دوست نیستند را مشاهده کنید

دقت داشته باشید همه سگها خصوصیات منحصربفرد خود را دارند و جمع بندی های ما کلیات آن نژاد است, و این تضمینی برای رفتار هر سگ نیست. سگها از هر نژادی می توانند با توجه به تجربیات گذشته شان با کودکان خوب باشند. آموزش در مورد چگونگی کنار آمدن با بچه ها 

مهم نیست سگ شما از چه نژاد و با چه شخصیتی است, همه سگها فک قوی و دندان های تیز دارند و ممکن است در شرایط استرس زا گاز بگیرند.

کودکان و سگهای کوچک از هر نژاد همیشه باید تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز با هم، در این دوره تنها نمانند.

دوستی با سگ ها و دوستی با انسان دو چیز کاملاً متفاوت است. بعضی از سگها ممکن است به سگهای دیگر حمله کنند یا سعی در تسلط آنها داشته باشند حتی اگر آنها با انسان ها خوب رفتار می کنند، برخی دیگر بازی کردن با سگ های دیگر را به جنگ ترجیح می دهند، و بعضی ها دم می چرخانند و می دوند.

نژاد تنها عامل این رفتار‌ها نیست .

سگ هایی که تا ۶ یا ۸ ماهگی با سگهای هم سن و سال و مادر خود بزرگ شده اند و زمان زیادی را با بازی با توله سگهای دیگر گذرانده اند مهارت های اجتماعی بهتری در مقایسه با سگهای دیگر دارند.

پرورش سگی که سگهای دیگر را دوست دارد

سگهایی که چندان دوستدار سگ نیستند را مشاهده کنید

سگهای غریبه دوست با دم تکان دادن و ناز کردن از مهمانان استقبال می کنند. اما مابقی سگها خجالتی، بی تفاوت، یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال مهم نیست که از چه نژادی هستند، سگی که در تولگی با انواع انسان ها از نظر سن، اندازه و اشکال مختلف معاشرت داشته در بزرگسالی به غریبه ها پاسخ بهتری می دهند. باید در نظر داشته باشید که حتی سگهای با معاشرت بهتر هم باید همچنان در اجتماعات حضور داشته باشند تا در این روند تغییری رخ ندهد.

سگهایی که با غریبه ها کمتر دوست هستند را مشاهده کنید.

نیازهای بهداشتی و نظافتی
2/5

اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ شریک شوید، شما باید با برخی از موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. با این حال، ریزش در نژادها بسیار متفاوت است. موی برخی از سگها در طول سال ریخته میشود، برخی به صورت فصلی ریزش پیدا میکنند، برخی هر دو را با هم دارند, و بعضی دیگر به سختی ریزش مو دارند. اگر شما کمی وسواسی هستید باید یک نژاد کم ریزش را انتخاب کنید یا استاندارد های خود را تغییر دهید.

برای دانستن بیشتر در مورد ریزش موی سگ این مطلب را بخوانید.

سگهایی که ریزش بسیار کمی دارند را مشاهده کنید

سگهای مستعد آبریزش ممکن است لکه هایی از آب بینی و دهان خود را روی دست یا بدن شما جا بگذارند و لکه های مرطوب نیز برای سلام کردن به شما روی لباس تان حاضر میشوند.

اگر مشکل خاصی با بزاق دهان ندارید که بسیار خوب، اما اگر شما یک فرد وسواسی هستید ممکن است بخواهید یک نژاد با نرخ پایین در بخش آبریزش را انتخاب کنید.

سگهایی که نرخ آبریزش بالایی ندارند را مشاهده کنید.

بعضی از سگها، سگهای به اصطلاح “برس بکش و برو” هستند یعنی سریع و راحت آراسته می شوند.

برخی دیگر نیاز به استحمام مرتب, ریز ریز مرتب کردن با فاصله زمانی کم، و سایر نظافت ها برای تمیز و سالم نگه داشته شدن دارند.

دقت کنید که آیا وقت برای سگی که نیاز به نظافت زیاد دارد را دارید؟ یا مبلغی برای انجام آن کارها به شخص دیگری پرداخت میکنید یا خیر؟!

سگهایی که نیاز به نظافت بیشتر دارند را مشاهده کنید

به دلیل شیوه های نادرست تولید مثل، برخی نژادها مستعد ابتلا به برخی مشکلات بهداشتی ژنتیکی هستند، اما دقت داشته باشید این بدان معنی نیست که هر سگ از این نژاد به این بیماری ها مبتلا خواهد شد. این فقط به این معنی است که آنها در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

اگر در حال به سرپرستی گرفتن توله سگی هستید، بهتر است بفهمید کدام بیماری های ژنتیکی در نژادی که به آن علاقه دارید شایع است. همچنین ممکن است بخواهید بپرسید که آیا در پناهگاهی که سگ مورد نظرتان در آنجا هست اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین توله سگ شما یا برادران یا خواهران آن وجود دارد!؟

بسیاری از مشکلات سلامتی, مربوط به گوارش و مسائل روده است. افزودن مکمل های معتبر برای هضم غذا می تواند به حیوان خانگی شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد و سلامت کلی آنها را بهبود بخشد.

سگهایی که بیشتر در معرض مشکلات سلامتی هستند را مشاهده کنید

بعضی از نژادها اشتیاق و تمایل زیادی دارند که به راحتی وزن بگیرند. مانند انسانها در سگها نیز اضافه وزن می تواند باعث بروز مشکلات سلامتی در سگ شود. اگر نژادی را انتخاب میکنید که مستعد اضافه وزن است, شما باید رفتارتان را کنترل کنید و اطمینان حاصل کنید که آنها به اندازه کافی ورزش می کنند.

همچنین وعده های غذایی آنها را به اندازه های مشخص و معین در نظر بگیرید و نگذارید غذا همیشه در اختیار سگ تان باشد.

از دامپزشک تان در مورد رژیم غذایی سگ تان بپرسید و مواردی که برای تغذیه سگ شما توصیه می کنند تا وزن خوب و بدن سالم داشته باشد را رعایت کنید.

اگر سگ شما مشکلات معده دارد افزودن مکمل های هضم غذای معتبر و تایید  شده می تواند به سگ شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد و سلامت کلی او را بهبود بخشد.

سگها در همه اندازه ها وجود دارند, از کوچکترین سگ سان جهان Chihuahua که در فارسی به شی هواهوا، چی واوا یا شی واوا میشناسند، تا great dane یا دانمارکی بزرگ.

اینکه یک سگ چقدر فضا را اشغال می کند، عامل اصلی در تصمیم گیری در مورد سازگاری آنها با شما و فضای زندگی شما است. نژادهای بزرگ سگ ممکن است قدرتمند و ترسناک به نظر برسند، اما برخی از آنها فوق العاده شیرین هستند! نگاهی بیندازید و سگ با سایز مناسب خود را پیدا کنید!

بسیاری از سگهای بزرگتر مستعد مسائل مشترک هستند، جویدنی هایی که به افزایش سلامت مفاصل کمک می‌کند را پیدا کنید.

سگهای سایز متوسط را مشاهده کنید

سگهای سایز کوچک را مشاهده کنید

قابلیت آموزش پذیری
3/5

سگهای با قابلیت یادگیری آسان در ایجاد ارتباط و فرم دادن و منسجم کردن ذهن خود بین شنیدن دستور (مانند “بشین”)، عمل کردن (“نشستن”) و نتیجه (“انجام شدن کامل رفتار”) با سرعت بالا ماهرترند.

سگهای دیگر به زمان، صبر، و تکرار بیشتری برای آموزش و تمرین احتیاج دارند.

بسیاری از نژاد‌ها باهوش هستند اما در هنگام آموزش به این جمله می اندیشند که “با انجام این کار چه چیزی نصیب ما می‌شود؟”

در این صورت شما باید از پاداش ها و بازی ها استفاده کنید تا به آنها یاد دهید که می خواهید درخواست های شما را برآورده کنند.

در اینجا برخی از جایزه های عالی وجود دارد که می تواند به آموزش سگ شما کمک کند.



سگهایی که سخت آموزش می بینند را مشاهده کنید

سگها برای انجام کارهایی که به تصمیم گیری، هوش، و تمرکز نیاز دارند مانند گله داری، نیاز به تمرین مغز خود دارند، درست همانطور که سگهایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده شده‌اند باید بدن خود را ورزش دهند. اگر تحریک ذهنی لازم را نداشته باشند، آنها کار خودشان را میکنند و معمولا کارهایی است که شما آن را نمیخواهید، مثل کندن و جویدن.

آموزش اطاعت پذیری و اسباب بازی های تعاملی سگ روش های خوبی برای تمرین مغز سگ است. مانند ورزش، انجام دستورات، جستجو کردن و رهایی دادن.

سگهایی که هوش کمتری دارند را مشاهده کنید.

در بیشتر نژادها در دوران تولگی سگ این عمل رایج است، و در نژاد‌های رتریور در همه سنین.

اصطلاح گاز گاز کردن به معنی دندان زدن و ادای جویدن به شکل بازی کردن است. (یک گزش نرم و کاملاً بدون درد که پوست را سوراخ نمی‌کند)

سگهایی که گاز گاز می کنند از این عمل برای نگهداشتن و همچنین جمع کردن اعضای خانواده انسانی خود استفاده میکنند. که بهتر است به آنها آموزش داده شود تا یاد بگیرند این کار را روی اسباب بازی های جویدنی خود امتحان کنند نه روی انسان ها.

این نژاد ها واقعا از یک بازی جویدنی یا جویدن یک اسباب بازی خوب که با خوراکی پر شده است لذت میبرند.

سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند, مانند تریر‌ها، تمایل ذاتی به تعقیب کردن دارند (و گاهی اوقات کشتن). هر چیزی که جنب و جوش کند، مانند گربه‌ها، سنجاب‌ها، و حتی شاید ماشین‌ها میتواند غریزه آنها را تحریک کند.

سگهایی که دوست دارند تعقیب کنند هنگامیکه بیرون از منزل هستند باید قلاده داشته باشند یا در یک منطقه محصور نگهداری شوند، برای حصار نیز شما به یک حصار بلند و مطمئن نیاز دارید.

برای مثال نژادهایی که در اصل برای شکار پرندگان استفاده می‌شدند معمولا پرندگان را تعقیب نمی‌کردند, اما هنگامی که پرندگان در حال پرواز بودند تمام حواس شان به پرندگان بود.


سگهایی که پتانسیل شکار دارند را مشاهده کنید.

برخی از نژاد‌ها نسبت به نژاد‌های دیگر ساکت‌تر هستند. هنگام انتخاب نژاد به این موضوع توجه کنید که سگ مورد نظر شما معمولا چقدر با پارس‌کردن یا زوزه‌کشیدن سر‌و‌صدا ایجاد میکند. اگر به یک سگ شکاری فکر می‌کنید، صدای آنها را چطور می بینید!؟ یک زوزه موزیکال! یا یک صدای دیوانه‌کننده!

اگر به فکر یک نگهبان هستید، یک شهر پر از آدم‌های غریبه و مرموز دارید، آیا سگتان را روی تنظیمات هشدار آپارتمان قرار میدهید!؟  آیا شما در خانه‌هایی با محدودیت صدا زندگی می‌کنید؟ آیا در نزدیکی خود همسایه دارید؟ 

در این صورت ممکن است بخواهید سگ ساکت‌تری انتخاب کنید.


فهرست سگهایی که ساکت و آرام هستند را مشاهده کنید.

برخی نژادها از نژادهای دیگر دارای روحیه آزاد‌تری هستند، سگهای شمال اروپا مانند هاسکی سیبری برای رفتن به مسافت های طولانی پرورش یافته‌اند، و این شانس هم به آنها داده شده است. آنها پس از مشاهده هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند به سمتش پرواز می کنند.

بسیاری از سگهای شکاری یا باید بینی خود را دنبال کنند، یا آن خرگوشی را که به سمتی فرار کرد. حتی اگر این کار به معنای پشت سر‌گذاشتن شما باشد.

 

سگهایی کمتر مستعد سرگردان‌شدن هستند را مشاهده کنید.

نیازهای جسمی
4/5

سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر اقدام هستند، در اصل پرورش یافته اند تا همواره کارهای سگ گونه انجام دهند. مانند قایم باشک بازی یا شکار کردن، یا جمع و جور کردن گله. آنها توان و انرژی لازم برای به پایان رساندن عالی یک روز تماما کاری را دارند. آنها به مقدار قابل توجهی ورزش و تحریک ذهنی نیاز دارند. و همچنین بیشتر دوست دارند وقت خود را در جنب و جوش کردن، پریدن، بازی کردن، و جستجو کردن و یافتن رد پاهای جدید صرف کنند.

سگهای کم انرژی هم مانند یک کیسه سیب‌زمینی دوستدار چرت زدن و دراز کشیدن به دور از اتفاقات روز هستند. 

هنگام انتخاب نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید. و به این فکر کنید که به چیزی دست می یابید، یک سگ شاد و چابک، یک سگ پر انرژی، یک سگ پر قدرت، یا یک سگ کم تحرک.

 

سگهایی که انرژی کمی دارند را مشاهده کنید.

یک سگ قوی و زورمند هم ممکن است انرژی بالایی داشته باشد هم نه, اما هر کاری که انجام می‌دهد را با قدرت انجام میدهد. آنها بند قلاده را میکشند (تا زمانیکه به آنها آموزش بدهید که این کار را نکنند), سعی می‌کند موانع را کنار بزند, و با برداشتن لقمه های بزرگ غذا بخورد و بنوشد (بطور غیر‌مودبانه و غیرعادی). این رفتار تمرین بسیار زیادی می طلبد تا به یک رفتار و شخصیت خوب تبدیل شود. و ممکن است بهترین انتخاب برای هم خانه بودن با کودکان یا سالمندان نیز نباشد.

از طرف دیگر، یک سگ با سرسختی کم ، رویکرد فروتنانه تری نسبت به زندگی دارد.

 

سگهایی با سرسختی کم را مشاهده کنید.

بعضی از نژاد ها با یک پیاده روی عصر گاهی آهسته در اطراف حال خوبی پیدا می کنند و نیاز به ورزش را برطرف میکنند، برخی دیگر به ورزش شدید روزانه نیاز دارند، مخصوصاً آنهایی که در اصل برای کارهای با تحرک فیزیکی بالا ساخته شده اند، مانند گله داری یا شکار.

بدون ورزش کافی، این نژادها ممکن است دچار اضافه وزن شوند و همچنین انرژی فرو خورده خود را از راه هایی که دوست ندارید تخلیه کنند. مانند پارس کردن، جویدن، و کندن.

نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای فضای آزاد، افراد فعال، و افرادی که علاقمند هستند سگهای خود را برای رقابت در ورزش های سگهای پرانرژی آموزش دهند مناسب هستند.

حتی سگ های مسن هم نیاز به ورزش دارند و این می تواند به مقابله با علائم آرتروز و سایر مشکلات وابسته به سن کمک کند.

سگهایی که به تمرین زیاد نیاز ندارند را مشاهده کنید.

بعضی از سگ ها توله سگهای همیشگی هستند، همیشه برای بازی التماس میکنند. در حالی که دیگران جدی تر و کم تحرک هستند.

اگرچه توله سگ بازیگوش به نظر دوست داشتنی است، اما در نظر بگیرید که می خواهید هر روز چند بازی واکشی یا رفتن و آوردن بازی کنید! و اینکه آیا شما بچه دارید؟ یا سگ دیگری که می تواند به عنوان همبازی سگ باشد؟

همچنین ممکن است بخواهید یک سگ پیرتر را به فرزندی قبول کنید، افراد سالخورده هم می توانند تا سنین پیری بازیگوشی داشته باشند اما تقاضای کمتری برای بازی نسبت به سگ های جوان داشته باشند.


سگهایی که کمتر بازیگوشی دارند را مشاهده کنید.

اطلاعات پایه:

گروه نژادی سگ: سگ خانواده / همراه
قد: ۲۲ الی ۲۷ سانتیمتر از شانه
وزن: ۳ الی ۵ کیلوگرم
طول عمر: ۱۲ الی ۱۵ سال

اطلاعات بیشتر در مورد نژاد بیچون فرایز:

بیچون فرایز ها با جثه ای کوچک، صورت عروسکی و موهای سفید، نژاد بسیار جذابی هستند که ظاهر آنها با خلق و خوی خوب کامل می‌شود. آنها اغلب با پودل سفید اشتباه گرفته می‌شوند.

سگ بیچون فرایز دوست داشتنی از ترکیب چندین نژاد کوچک بوجود آمده است: Coton de Tulear، سگی که در سواحل آفریقا در جزیره ای نزدیک ماداگاسکار زندگی می‌کند. Bolognese، در شمال ایتالیا در نزدیکی شهر بولونیا پرورش داده شده است.‌ هاوانی، از کوبا؛ و مالتی، در جزیره مالت در دریای مدیترانه توسعه یافته است. همچنین به نظر می‌رسد که بیچون فرایز یا بیچون فریز از دریای مدیترانه سرچشمه گرفته اند و در مسیرهای تجاری به کشورهای دیگر برده شده‌اند.

سگ های بیچون اگرچه کوچک هستند اما از مقاومت بالایی برخوردارند. بیچون فرایز ها همیشه سفید هستند (توله ها ممکن است کرم یا زرد کم رنگ باشند)، با چشمان سیاه و بینی سیاه. گردن های قوس دار آنها ظاهری مغرور و با اعتماد به نفس به آنها می‌دهد، در حالی که دم های پردارشان به خوبی روی پشت شان خمیده می‌شود.

اگر به دنبال یک حیوان خانگی شگفت انگیز هستید، بیچون فریز را انتخاب کنید. این سگ عاشق بازی کردن است. او همیشه شاد است (به جز زمانی که برای مدت طولانی تنها بماند).

از آنجاییکه که موهای آنها مانند سایر نژادها نمی‌ریزد، اغلب برای افراد مبتلا به آلرژی توصیه می‌شوند. این چیزی است که باید با متخصص آلرژی خود در میان بگذارید، زیرا واکنش همه افراد به یک بیچون یکسان نیست. قبل از متعهد شدن به گرفتن سگ بیچون فرایز – یا هر نوع سگ – اگر آلرژی دارید مدتی را در حضور این نژاد بگذرانید تا مطمئن شوید.

سگ های نژاد بیچون فرایز اضطراب جدایی میگیرند و نباید آنها را برای مدت زیاد تنها گذاشت. اگر باید سگ خود را برای مدت طولانی در خانه تنها بگذارید، ممکن است این سگ برای شما مناسب نباشد. بیچون فرایز ها باید در کنار خانواده خود باشند, در اینصورت آنها به خوبی با انواع سبک های زندگی سازگار می‌شوند.

سگ های این نژاد به دلیل جثه کوچکشان حیوانات خانگی خوبی برای افرادی هستند که در آپارتمان زندگی می‌کنند. اما آنها انرژی زیادی دارند و به ورزش روزانه از جمله پیاده روی و بازی نیاز دارند.

آنها باهوش, عاشق یادگیری و بسیار آموزش پذیر هستند. هنگام تمرین باید محکم اما ملایم باشید. اصلاحات سخت و تنبیه، قلب یک بیچون را خواهد شکست. بسیاری از صاحبان بیچون فرایز سگ های خود را برای اطاعت و مسابقات چابکی آموزش می‌دهند.

هم سگ ها و هم صاحبان از این فعالیت لذت می‌برند، و این راه خوبی برای ارتباط نزدیک تر با بیچون است. فعالیت دیگری که بهترین ها را در بیچون فریز به ارمغان می‌آورد کار درمانی است. از آنجایی که آنها ملایم هستند و مطمئناً لبخند را به لب هر کسی می آورند، سگ های درمانی عالی برای بازدید از خانه های سالمندان و بیمارستان ها هستند.

بیچون ها معمولاً با حیوانات و افراد دیگر به خوبی کنار می‌آیند، اما وقتی غریبه ها به در می‌آیند به شما هشدار می‌دهند.

نکات برجسته بیچون فریز:

  • آموزش خانه ماندن به بیچون ها دشوار است (آموزش جعبه توصیه می‌شود).
  • بیچون فرایز ها دوست ندارند برای مدت طولانی تنها بمانند.
  • توله سگ های بیچون فرایز کوچک هستند و کودکان فقط باید توسط بزرگسالان و تحت نظارت آنها از بیچون نگهداری کنند.
  • سگ های بیچون باهوش و حیله گر هستند. برای اینکه بیچون فریز شما بهترین همراه ممکن باشد، آموزش اطاعت پذیری توصیه می‌شود.
  • نظافت یک امر ضروری است! آماده باشید برای نظافت حرفه ای هزینه کنید. صاحبان با انگیزه بالا می توانند این تکنیک را یاد بگیرند، اما آسان نیست و به زمان زیادی نیاز دارد.
  • بیچون ها می‌توانند مستعد مشکلات پوستی و آلرژی باشند.
  • از آنجایی که آنها زیبا و کوچک هستند ممکن است وسوسه شوید که بیش از حد از بیچون فرایز خود محافظت کنید. این یک اشتباه است و می تواند منجر‌به لوس شدن، خجالتی شدن و ترس سگ شما شود. مراقب موقعیت های خطرناک باشید اما با رفتار خود, اعتماد به نفس توانایی او در کنار آمدن با مردم، حیوانات دیگر و موقعیت ها را به بیچون خود بیاموزید.
  • برای بدست آوردن یک بیچون سالم، هرگز از یک پرورش دهنده غیرمسئول، کارخانه تولید سگ، یا فروشگاه حیوانات خانگی یک توله سگ نخرید. به دنبال یک پرورش دهنده معتبر باشید که سگ های پرورش دهنده خود را آزمایش می کند تا مطمئن شود که آنها از بیماری های ژنتیکی که ممکن است به توله سگ ها منتقل شود و دارای خلق و خوی سالم هستند.
نکات برجسته سگ بیچون فرایز

تاریخچه سگ بیچون فرایز:

مانند بسیاری از نژادهای سگ، منشاء دقیق بیچون فرایز نامشخص است. اعتقاد رایج بر این است که بیچون از نژاد باربت، یک سگ آبی پشمالو با جثه متوسط است و کلمه بیچون از باربیچون گرفته شده است که مخفف کلمه باربت است. خانواده سگ های باربیچون شامل سگ های بیچون فرایز، بولگنیز، کوتون د تولئار،‌ هاوانیز و مالتیز است. همه از دریای مدیترانه منشا گرفته اند و ظاهر و منش مشابهی دارند.

اولین سوابق مربوط به نژاد بیچون فرایز مربوط به قرن 14 است، زمانی که ملوانان فرانسوی سگ ها را از تنریف، یکی از جزایر قناری به خانه آوردند. گمان می رود که سگ های بیچون فرایز توسط تاجرانی که از مسیر تجاری فنیقی استفاده می‌کردند به آنجا برده شده بودند و بیچون فرایز در اصل در ایتالیا توسعه یافت.

هنوز دیگر مورخان معتقدند که دریانوردان اسپانیایی این نژاد را به تنریف آوردند و در قرن چهاردهم، ملوانان ایتالیایی (و نه فرانسوی) آنها را به قاره بازگرداندند. طبق این نسخه از داستان، هنگامی‌ که فرانسوی ها در دهه 1500 به ایتالیا حمله کردند، بسیاری از سگ های بیچون فرایز را به عنوان غنیمت جنگی به فرانسه بازگرداندند.

صرف نظر از نحوه ورود بیچون فرایز به اروپا، این نژاد به سرعت به محبوبیت بزرگی در میان اشراف تبدیل شد. بیچون ها در دوران سلطنت فرانسیس اول فرانسه و هنری سوم پادشاه انگلستان در قرن شانزدهم در دربار سلطنتی محبوب بودند. پادشاه هنری سوم به قدری به بیچون های خود علاقه داشت که هرجا می‌رفت آنها را در سبدی مخصوص که از گردنش آویزان می‌کرد حمل می‌کرد. بیچون مورد علاقه خانواده های سلطنتی اسپانیا و حتی نقاشانی مانند گویا بود که یک بیچون را در چندین نقاشی خود گنجانده بود.

علاقه به بیچون فرایز در دوران حکومت ناپلئون سوم همچنان قوی بود، اما پس از آن سگ کوچولو تا اواخر دهه 1800 مورد علاقه خانواده سلطنتی قرار گرفت. در آن زمان، این سگ به عنوان یک سگ معمولی در نظر گرفته می شد که گاهی متعلق به نوازنده های سیار یا بازیگران سیرک بود و گاهی برای کمک به هدایت نابینایان آموزش دیده بود. اگر هوش و جذابیت بیچون نبود، احتمالاً این نژاد در این دوره منقرض می‌شد.

اما پس از جنگ جهانی اول، پرورش دهندگان فرانسوی به بیچون فریز علاقه‌مند شدند و برای حفظ این نژاد تلاش کردند. استاندارد رسمی نژاد توسط Société Centrale Canine فرانسه در 5 مارس 1933 پذیرفته شد که در آن زمان سگ کوچک دو نام داشت: Tenerife و Bichon. بعداً در همان سال، هنگامی که Bichon Frize توسط Fédération Cynologique Internationale (یک باشگاه بین المللی پرورشگاه) به رسمیت شناخته شد، رئیس FCI، مادام نیزه دی لیمانز، نام این نژاد را به Bichon à poil frisé (“Bichon با کت مجعد”) تغییر داد. و نام مستعار به Bichon Frise تعلق گرفت. در 18 اکتبر 1934، اولین Bichon Frize در کتاب مطالعه French Kennel Club پذیرفته شد.

بیچون فرایز اولین بار در سال 1956 به ایالات متحده آورده شد. این نژاد در سپتامبر 1971 واجد شرایط ورود به کلاس متفرقه AKC شد و در اکتبر 1972 برای ثبت نام در American Kennel Club Studbook پذیرفته شد. در آوریل 1973، این نژاد واجد شرایط نمایش شد. در گروه غیر ورزشی در نمایشگاه سگ AKC. در سال 1975، باشگاه AKC آمریکا بیچون فرایز را به رسمیت شناخت.

تاریخچه نژاد بیچون فرایز

اندازه نژاد بیچون فرایز:

قد نرها و ماده ها حدود ۹ الی ۲۷ سانتیمتر و وزن آنها ۷ الی ۵ کیلوگرم است.

شخصیت بیچون فرایز:

ویژگی بارز شخصیت بیچون فرایز شادی است. این سگ دوست داشتنی، از بودن در مرکز توجه لذت می‌برد و در مجذوب کردن خانواده، همسایگان، آرایشگر یا دامپزشک با شخصیت برنده خود مهارت دارد.

سگ بیچون یک روحیه بازیگوش و مستقل دارد، اما این بدان معنا نیست که او دوست دارد تنها باشد. در واقع این نژاد از تنها بودن متنفر است و اگر ساعت ها تنها بماند معمولاً از اضطراب جدایی رنج می‌برد. در چنین شرایطی، بیچون ممکن است تبدیل به یک سگ مخرب شود، هر چیزی را که در چشم است بجود و پاره کند. بدیهی است که بیچون فریز برای افرادی که برای مدت طولانی از خانه دور هستند (در واقع هیچ سگی این گونه نیست) انتخاب خوبی نیست.

به بیچون بسیار باهوش، نیاز است که آداب مناسب سگ داری آموزش داده شود، بنابراین ثبت نام برای آموزش اطاعت پذیری، با شروع کلاس های توله سگ ضروری است. یادگیری بیچون ها سریع هست، بنابراین بردن آنها به چنین کلاس هایی می‌تواند بسیار رضایت بخش باشد. آنها همچنین در ترفندها و برخی از ورزش های سگی مهارت دارند.

خلق و خوی آنها تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله وراثت، تربیت و اجتماعی شدن قرار می‌گیرد. توله سگ هایی با خلق و خوی خوب کنجکاو و بازیگوش هستند، مایلند به مردم نزدیک شوند و توسط آنها نگهداری شوند. توله سگ وسط جاده را انتخاب کنید، نه توله سگی را که در حال کتک خوردن از بچه ها است یا کسی که در گوشه ای مخفی شده است.

همیشه حداقل یکی از والدین را ملاقات کنید(معمولاً مادر کسی است که در دسترس است) تا مطمئن شوید که آنها خلق و خوی خوبی دارند که شما با آن راحت هستید. ملاقات با خواهر و برادر یا سایر اقوام والدین نیز برای ارزیابی اینکه یک توله سگ وقتی بزرگ شود چگونه خواهد بود مفید است.

مانند هر سگ دیگری، بیچون فرایز در جوانی به اجتماعی شدن اولیه نیاز دارد – قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات مختلف. اجتماعی شدن به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که توله سگ بیچون شما به یک سگ خوب تبدیل می شود. ثبت نام او در کلاس مهدکودک توله سگ یک شروع عالی است. دعوت مرتب از بازدیدکنندگان و بردن او به پارک های شلوغ، فروشگاه هایی که به سگ ها اجازه می‌دهند، و در گردش های آرام برای ملاقات با همسایه ها نیز به او کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را بهبود بخشد.

شخصیت سگ بیچون فرایز

سلامتی و بیماری های سگ بیچون فرایز:

بیچون ها به طور کلی سالم هستند، اما مانند همه نژادها، مستعد ابتلا به برخی شرایط سلامتی هستند. همه بیچون‌ ها به یک یا همه این بیماری ها مبتلا نمی شوند، اما اگر به این نژاد فکر می‌کنید، مهم است که از آنها آگاه باشید.

مشکلات مثانه:

سنگ مثانه و عفونت مثانه در نژاد بیچون فرایز غیرمعمول نیست. عوامل زیادی می توانند باعث ایجاد سنگ مثانه شوند، از جمله پروتئین، منیزیم و فسفر بیش از حد در رژیم غذایی یا فاصله زمانی طولانی بین ادرار. عفونت مثانه را می توان در عفونت های باکتریایی یا ویروسی ردیابی کرد. اگر بیچون‌ شما نیاز به ادرار مکرر دارد، ادرار خونی دارد یا به نظر می رسد مشکل در ادرار کردن و از دست دادن اشتها دارد، او را برای معاینه نزد دامپزشک ببرید.

آلرژی:

آلرژی به دلایل مختلف از جمله آلرژی تماسی و آلرژی غذایی می تواند بیچون فرایز را مبتلا کند. بیچون ها به دلیل حساس بودن به کک ها نیز معروف هستند. اگر بیچون‌ شما در حال خاراندن است، پنجه های خود را میلیسد، یا اغلب صورت خود را میمالد، مشکوک شوید که او آلرژی دارد و او را به دامپزشک خود معاینه کنید.

لوکساسیون کشکک در بیچون فرایز:

این مشکل رایج در سگ های کوچک مربوط به کشکک کاسه زانو است. لوکساسیون به معنای در رفتگی یک قسمت آناتومیک (به عنوان استخوان در مفصل) است. لوکساسیون کشکک زمانی اتفاق می افتد که مفصل زانو (اغلب پای عقبی) به داخل و خارج از جای خود می لغزد و باعث درد می‌شود. این می‌تواند فلج کننده باشد، اگرچه بسیاری از سگ ها با این وضعیت زندگی نسبتاً عادی دارند.

حساسیت به واکسیناسیون:

برخی از بیچون فرایز ها تحت تاثیر این حساسیت قرار می گیرند و بسیاری از آنها حتی از واکسیناسیون های معمول رنج می‌برند. علائم معمولاً شامل کهیر، تورم صورت، درد و بی حالی است. در موارد نادر، سگ حساس به واکسن دچار عوارض می شود یا حتی می‌میرد. چند ساعت پس از واکسینه شدن بیچون فریز خود را با دقت تماشا کنید و اگر متوجه چیز غیرعادی شدید با دامپزشک تماس بگیرید.

دیسپلازی‌هیپ (hip dysplasia):

این یک بیماری ارثی است که در آن استخوان ران به خوبی در مفصل ران قرار نمی گیرد. برخی از سگ ها درد و لنگش را در یک یا هر دو پای عقب نشان می دهند، اما برخی دیگر علائم ظاهری ناراحتی را نشان نمی‌دهند. (غربالگری اشعه ایکس مطمئن ترین راه برای تشخیص مشکل است.) در هر‌ صورت، آرتریت می تواند با افزایش سن سگ ایجاد شود. سگ های مبتلا به دیسپلازی هیپ را نباید پرورش داد – بنابراین اگر در حال خرید یک توله سگ هستید، از پرورش‌دهنده مدرک بخواهید که نشان دهد والدین برای دیسپلازی‌هیپ آزمایش شده اند و مشکلی ندارند.

آب مروارید نوجوانان (Cataracts):

آب مروارید گاهی اوقات در بیچون های نسبتاً جوان (کمتر از شش سال) ایجاد می‌شود. به نظر میرسد این امر ارثی است.

سلامتی و بیماری های سگ بیچون فرایز

مراقبت و نگهداری از نژاد بیچون فرایز:

سگ های بیچون فرایز سگ های فعالی هستند اما با ورزش و بازی به اندازه، برای آپارتمان نشینی مناسب هستند. آنها برای بازی زندگی می‌کنند. بیچون فریز خود را برای مدت طولانی تنها نگذارید. برای جلوگیری از رفتار مخرب، صاحب عاقل هنگام خروج از خانه حتی برای مدتی کوتاه، بیچون را در یک محیط امن و بدون کمد های باز رها میکند.

مراقبت و نگهداری از سگ بیچون فرایز

تغذیه سگ بیچون فرایز:

مقدار توصیه شده روزانه: 1/2 تا 1.5 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا، به دو وعده تقسیم می شود.

 مقدار مصرف سگ شما بستگی به اندازه، سن، ساختار، متابولیسم و میزان فعالیت آن دارد. سگ ها مانند انسان ها هر کدام منحصر‌بفرد هستند، و همه آنها بطور یکسان به غذا نیاز ندارند. و طبیعی است که یک سگ فعال نسبت به یک سگ تنبل بیشتر به غذا نیاز دارد. میزان تغذیه سگ به کیفیت غذای خریداری شده نیز بستگی دارد. هرچه غذای سگ کیفیت بهتری داشته باشد و سگ شما را بهتر تغذیه کند، مقدار کمتری از آن را باید در کاسه سگ خود بگنجانید.

سگ بیچون فرایز خود را با اندازه گیری غذایش و تغذیه دو بار در روز, به جای کنار گذاشتن غذا همیشه در وضعیت خوبی نگه دارید. اگر مطمئن نیستید که اضافه وزن دارد، آزمایش چشمی و بدنی زیر را انجام دهید.

اول از پایین به او نگاه کنید. شما باید بتوانید کمر او را ببینید. سپس دستان خود را روی پشت او قرار دهید، شست ها را در امتداد ستون فقرات قرار دهید و انگشتان را به سمت پایین باز کنید. باید بتوانید بدون فشار دادن سخت دنده های او را حس کنید, اگر نمی توانید، او به غذای کمتر و ورزش بیشتری نیاز دارد.

بیچون فرایز ها مانند بسیاری از نژا های کوچک مستعد سنگ کلیه (سنگ در مجاری ادراری) هستند. رژیم غذایی بخش مهمی‌ از درمان و مدیریت این بیماری است. رژیم های درمانی و افزایش مصرف آب می‌تواند به پیشگیری و کنترل آن کمک کند.

رفتار بیچون فرایز با کودکان و سایر حیوانات:

بیچون فرایز ها سگ های خانوادگی خوبی هستند و همراهان فوق العاده ای برای کودکان هستند. آنها از دویدن با بچه ها، شرکت در بازی های آنها یا نشستن در دامان آنها لذت می برند. آنها سر‌و‌صدا و هیاهوی کودکان را بسیار تحمل می کنند.

با این حال، مانند هر نژاد دیگری همیشه باید به کودکان بیاموزید که چگونه به سگ ها نزدیک شوند و آنها را لمس کنند و همیشه بر هر گونه تعامل بین سگ ها و کودکان خردسال نظارت داشته باشید تا از گاز گرفتن یا کشیدن گوش یا دم جلوگیری شود. به کودک خود بیاموزید که هنگام غذا خوردن یا خواب به سگی نزدیک نشود یا سعی کند غذای سگ را از او بگیرد. هیچ سگی هرچقدر هم دوستانه باشد، هرگز نباید بدون نظارت با کودکان رها شود.

سگ بیچون فرایز تا زمانی که توجه صاحبش را جلب کند از معاشرت با سگ های دیگر لذت می‌برد. با معرفی و آموزش مناسب، بیچون می‌تواند با گربه ها و سایر حیوانات کنار بیاید.

رفتار بیچون فرایز با حیوانات دیگر و کودکان