اشپیتز آلمانی (German Spitz)
در نژاد سگ هاسگ اشپیتز آلمانی جزو سگ های اشپیتز محسوب می شود. اصطلاح “اشپیتز” در واقع یک نژاد خاص نیست، بلکه به “نوع“ خاصی از سگ اشاره دارد. اشپیتز ها موجوداتی با اعتماد به نفس هستند. سگهای اشپیتز دارای طیف وسیعی از اندازه ها هستند، از سگ های کوچک تا سگ های بسیار بزرگ.
برخی از محبوب ترین انواع اشپیتز عبارتند از:
آکیتا
پامرانین
سیبرین هاسکی
چائو چائو Chows
اشپیتز آلمانی german spitz
اشپیتز آلمانی با چندین نام دیگر مانند اشپیتز، German Spitz Mittelspitz و Deutscher Spitz نامگذاری میشود.
این نژاد به دلیل سایز کوچک اش میتواند سگی عالی برای آپارتمان باشد. هرچند آنها تمایل به خشن بودن دارند اما برای هر نوع خانواده ای مناسب هستند.
اگر شما یک سگ پر انرژی میخواهید که شما را روی یک انگشت بچرخاند, شما را از خطرات احتمالی آگاه سازد, و بدون قید و شرط به شما عشق بورزد, این سگ ممکن است سگ مورد علاقه شما باشد.
به یاد داشته باشید که اگر میخواهید سگی از نژاد اشپیتز آلمانی را به خانه بیاورید، در پناهگاه محلی خود یا پناهگاه های دیگر به دنبال آنها بگردید و آن را به سرپرستی بگیرید, خرید نکنید.
تمام حقایق و خصوصیات نژاد اشپیتز (German spitz) را در زیر مشاهده کنید!
خصوصیات نژاد اشپیتز آلمانی:
برخلاف باور عموم اندازه کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی سازد سگهای کوچک زیادی هستند که بسیار پر انرژی تر و فعال تر از این هستند که در یک آپارتمان زندگی کنند. ساکت بودن، انرژی کم، نسبتا آرام بودن، و مودب بودن با سایر ساکنین، تمام خصوصیات خوب یک سگ آپارتمانی هستند.
سگهایی که برای زندگی در آپارتمان مناسب نیستند را مشاهده کنید.
به زبان ساده بعضی از سگها از سگهای دیگر راحت ترند، آنها بهتر آموزش می بینند و سخت گیر نیستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا بتوانند از اشتباهات یا ناسازگاری های شما براحتی بگذرند. مدیریت سگ هایی که حساسیت بالا، تفکر مستقل یا سرسختی دارند برای کسانی که برای اولین بار صاحب سگ میشوند بسیار دشوار است. شما بهترین ترکیب خودتان را بدست میآورید اگر، اولین تجریه سگ داری تان را با یک محاسبه خوب در انتخاب شروع کنید.
اگر در زمینه سرپرستی یک سگ تازه کار هستید، در مورد نحوه آموزش سگ خود تحقیق کنید! همچنین ممکن است بخواهید یک سگ بزرگسال را نیز به فرزندی قبول کنید چون کمتر نیاز به صرف وقت و انرژی دارند, در اینصورت با تهیه مکمل های باکیفیت برای مقابله با علائم آرتروز می توانید سگ بزرگتر خود را به خوبی در سنین پیری فعال نگه دارید.
برخی سگها نسبت به شرایط سخت حساسیت کمتری دارند. سگهای کم حساس که آسان گیر، بردبار و یا منعطف هم نامیده می شوند بهتر می توانند از عهده یک خانه پر سر و صدا، آشفته، یک صاحب پر سر و صداتر و بی برنامگی روزانه برآیند. آیا بچه های کوچکی دارید! مهمانی های شام زیادی برگزار می کنید! در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی پر سر و صدایی را سپری می کنید؟ با یک سگ کم حساس زندگی کنید.
سگهایی که سطح حساسیت کمی دارند را مشاهده کنید
بعضی از نژاد ها ارتباط نزدیکی با خانواده خود برقرار میکنند و در صورت تنها ماندن توسط صاحبشان مستعد نگرانی و حتی وحشت هستند. یک سگ مضطرب می تواند بسیار مخرب باشد و از خود رفتار پارس کردن، غرزدن و جویدن نشان دهد. این نژادها هنگامی که یکی از اعضای خانواده در طول روز در خانه باشد یا اگر میتواند سگ را به محل کار خود ببرد، بهترین عملکرد را دارند.
سگهایی که مناسب تنهایی هستند را مشاهده کنید
نژاد هایی با پوشش بسیار کوتاه یا چربی کم یا بدون چربی مانند نژاد سگهای تازی یا گری هوند در برابر سرما آسیب پذیر هستند. سگهایی که تحمل سرما در آنها کم است، باید در آب و هوای معتدل و در داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده روی های سرد باید کاپشن یا ژاکت داشته باشند.
سگهایی که برای آب و هوای سرد مناسب نیستند را مشاهده کنید
سگهایی با پوشش ضخیم و دولایه در معرض هوای گرم بیشتر آسیب پذیر هستند. نژاد های با دماغ کوتاه مانند بولداگ یا پاگ نیز همینطور هستند، زیرا آنها نمی توانند نفس نفس بزنند تا خود را خنک کنند. اگر نژادی حساس به گرما می خواهید سگ شما باید در روزهای گرم یا مرطوب با شما در خانه بماند، و باید در مورد ورزش یا جنب و جوش سگ خود در گرما احتیاط بیشتری کنید.
سگهایی که برای هوای گرم مناسب نیستند را مشاهده کنید
بعضی از نژاد ها مستقل و گوشه گیر هستند، حتی اگر آنها از زمان تولگی با آن فرد بزرگ شده باشند. برخی دیگر با یک فرد بسیار صمیمی و پیوند میخورند و نسبت به دیگران بی تفاوت هستند و برخی دیگر بر سر تمام خانواده محبت می بارند. نژاد تنها عامل تاثیرگذار بر میزان داشتن محبت نیست, سگهایی که در داخل خانه و در اطراف افراد بزرگ شده اند با انسانها راحت ترند و راحتتر پیوند میخورند.
سگهای کم محبت با خانواده را مشاهده کنید
ملایم بودن با کودکان، مقاوم در مقابل بغل های محکم، و حفظ آرامش در مقابل دویدن و جیغ کشیدن کودکان همه خصوصیاتی هستند که باعث می شوند یک سگ بچه دوست باشد. ممکن است از اینکه چه کسی در آن لیست قرار دارد تعجب کنید: بوکسورهایی با ظاهری خشن در نظر کودکان خوب قلمداد میشوند, همینطور که American Staffordshire Terrier ها اینگونه اند (که در واقع پیتبول محسوب می شوند). سگهای کوچک، ظریف و با روحیه تند مانند شی هوا هوا همیشه چندان دوستدار خانواده نیستند.
سگهایی که بچه دوست نیستند را مشاهده کنید
دقت داشته باشید همه سگها خصوصیات منحصربفرد خود را دارند و جمع بندی های ما کلیات آن نژاد است, و این تضمینی برای رفتار هر سگ نیست. سگها از هر نژادی می توانند با توجه به تجربیات گذشته شان با کودکان خوب باشند. آموزش در مورد چگونگی کنار آمدن با بچه ها مهم نیست سگ شما از چه نژاد و با چه شخصیتی است, همه سگها فک قوی و دندان های تیز دارند و ممکن است در شرایط استرسزا گاز بگیرند. کودکان و سگهای کوچک از هر نژاد همیشه باید تحت نظارت یک فرد بالغ قرار بگیرند و هرگز با هم، در این دوره تنها نمانند.
دوستی با سگها و دوستی با انسان دو چیز کاملاً متفاوت است. بعضی از سگها ممکن است به سگهای دیگر حمله کنند یا سعی در تسلط آنها داشته باشند حتی اگر آنها با انسان ها خوب رفتار می کنند، برخی دیگر بازی کردن با سگ های دیگر را به جنگ ترجیح می دهند، و بعضی ها دم می چرخانند و میدوند. نژاد تنها عامل این رفتارها نیست.
سگ هایی که تا ۶ یا ۸ ماهگی با سگهای هم سن و سال و مادر خود بزرگ شده اند و زمان زیادی را با بازی با توله سگ های دیگر گذرانده اند مهارت های اجتماعی بهتری در مقایسه با سگهای دیگر دارند.
پرورش سگی که سگهای دیگر را دوست دارد
سگ هایی که چندان دوستدار سگ نیستند را مشاهده کنید
سگهای غریبه دوست با دم تکان دادن و ناز کردن از مهمانان استقبال می کنند. اما مابقی سگها خجالتی، بی تفاوت، یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال مهم نیست که از چه نژادی هستند، سگی که در تولگی با انواع انسان ها از نظر سن، اندازه و اشکال مختلف معاشرت داشته در بزرگسالی به غریبه ها پاسخ بهتری میدهند. باید در نظر داشته باشید که حتی سگهای با معاشرت بهتر هم باید همچنان در اجتماعات حضور داشته باشند تا در این روند تغییری رخ ندهد.
سگهایی که با غریبه ها کمتر دوست هستند را مشاهده کنید.
اگر قصد دارید خانه خود را با یک سگ شریک شوید، شما باید با برخی از موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. با این حال، ریزش در نژادها بسیار متفاوت است. موی برخی از سگها در طول سال ریخته میشود، برخی به صورت فصلی ریزش پیدا میکنند، برخی هر دو را با هم دارند, و بعضی دیگر به سختی ریزش مو دارند. اگر شما کمی وسواسی هستید باید یک نژاد کم ریزش را انتخاب کنید یا استاندارد های خود را تغییر دهید.
برای دانستن بیشتر در مورد ریزش موی سگ این مطلب را بخوانید.
سگهایی که ریزش بسیار کمی دارند را مشاهده کنید
سگهای مستعد آبریزش ممکن است لکه هایی از آب بینی و دهان خود را روی دست یا بدن شما جا بگذارند و لکه های مرطوب نیز برای سلام کردن به شما روی لباس تان حاضر میشوند. اگر مشکل خاصی با بزاق دهان ندارید که بسیار خوب، اما اگر شما یک فرد وسواسی هستید ممکن است بخواهید یک نژاد با نرخ پایین در بخش آبریزش را انتخاب کنید.
سگهایی که نرخ آبریزش بالایی ندارند را مشاهده کنید.
بعضی از سگها، سگهای به اصطلاح “برس بکش و برو” هستند یعنی سریع و راحت آراسته میشوند. برخی دیگر نیاز به استحمام مرتب, ریز ریز مرتب کردن با فاصله زمانی کم، و سایر نظافت ها برای تمیز و سالم نگه داشته شدن دارند. دقت کنید که آیا وقت برای سگی که نیاز به نظافت زیاد دارد را دارید؟ یا مبلغی برای انجام آن کارها به شخص دیگری پرداخت میکنید یا خیر؟!
سگهایی که نیاز به نظافت بیشتر دارند را مشاهده کنید
به دلیل شیوه های نادرست تولید مثل، برخی نژادها مستعد ابتلا به برخی مشکلات بهداشتی ژنتیکی هستند، اما دقت داشته باشید این بدان معنی نیست که هر سگ از این نژاد به این بیماری ها مبتلا خواهد شد. این فقط به این معنی است که آنها در معرض خطر بیشتری قرار دارند. اگر در حال به سرپرستی گرفتن توله سگی هستید، بهتر است بفهمید کدام بیماری های ژنتیکی در نژادی که به آن علاقه دارید شایع است. همچنین ممکن است بخواهید بپرسید که آیا در پناهگاهی که سگ مورد نظرتان در آنجا هست اطلاعاتی در مورد سلامت جسمی والدین توله سگ شما یا برادران یا خواهران آن وجود دارد!؟
بسیاری از مشکلات سلامتی, مربوط به گوارش و مسائل روده است. افزودن مکمل های معتبر برای هضم غذا می تواند به حیوان خانگی شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد و سلامت کلی آنها را بهبود بخشد.
سگهایی که بیشتر در معرض مشکلات سلامتی هستند را مشاهده کنید
بعضی از نژادها اشتیاق و تمایل زیادی دارند که به راحتی وزن بگیرند. مانند انسانها در سگها نیز اضافه وزن میتواند باعث بروز مشکلات سلامتی در سگ شود. اگر نژادی را انتخاب میکنید که مستعد اضافه وزن است, شما باید رفتارتان را کنترل کنید و اطمینان حاصل کنید که آنها به اندازه کافی ورزش می کنند. همچنین وعده های غذایی آنها را به اندازه های مشخص و معین در نظر بگیرید و نگذارید غذا همیشه در اختیار سگ تان باشد.
از دامپزشک تان در مورد رژیم غذایی سگ تان بپرسید و مواردی که برای تغذیه سگ شما توصیه میکنند تا وزن خوب و بدن سالم داشته باشد را رعایت کنید. اگر سگ شما مشکلات معده دارد افزودن مکمل های هضم غذای معتبر و تایید شده میتواند به سگ شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد و سلامت کلی او را بهبود بخشد.
سگ ها در همه اندازه ها وجود دارند, از کوچکترین سگ سان جهان شی هوا هوا که در فارسی به چی واوا یا شی واوا میشناسند، تا گریت دن یا دانمارکی بزرگ. اینکه یک سگ چقدر فضا را اشغال می کند، عامل اصلی در تصمیم گیری در مورد سازگاری آنها با شما و فضای زندگی شما است. نژادهای بزرگ سگ ممکن است قدرتمند و ترسناک به نظر برسند، اما برخی از آنها فوق العاده شیرین هستند! نگاهی بیندازید و سگ با سایز مناسب خود را پیدا کنید!
بسیاری از سگهای بزرگتر مستعد مسائل مشترک هستند، جویدنی هایی که به افزایش سلامت مفاصل کمک میکند را پیدا کنید.
سگ های سایز متوسط را مشاهده کنید.
سگ های سایز کوچک را مشاهده کنید.
سگهای با قابلیت یادگیری آسان در ایجاد ارتباط و فرم دادن و منسجم کردن ذهن خود بین شنیدن دستور (مانند “بشین”)، عمل کردن (“نشستن”) و نتیجه (“انجام شدن کامل رفتار”) با سرعت بالا ماهرترند. سگهای دیگر به زمان، صبر، و تکرار بیشتری برای آموزش و تمرین احتیاج دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما در هنگام آموزش به این جمله می اندیشند که “با انجام این کار چه چیزی نصیب ما میشود؟”
در این صورت شما باید از پاداش ها و بازی ها استفاده کنید تا به آنها یاد دهید که می خواهید درخواست های شما را برآورده کنند.
در اینجا برخی از جایزه های عالی وجود دارد که می تواند به آموزش سگ شما کمک کند.
سگهایی که سخت آموزش می بینند را مشاهده کنید
سگها برای انجام کارهایی که به تصمیم گیری، هوش، و تمرکز نیاز دارند مانند گله داری، نیاز به تمرین مغز خود دارند، درست همانطور که سگهایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده شدهاند باید بدن خود را ورزش دهند. اگر تحریک ذهنی لازم را نداشته باشند، آنها کار خودشان را میکنند و معمولا کارهایی است که شما آن را نمیخواهید، مثل کندن و جویدن.
آموزش اطاعت پذیری و اسباب بازی های تعاملی سگ روش های خوبی برای تمرین مغز سگ است. مانند ورزش، انجام دستورات، جستجو کردن و رهایی دادن.
سگهایی که هوش کمتری دارند را مشاهده کنید.
در بیشتر نژادها در دوران تولگی سگ این عمل رایج است، و در نژادهای رتریور در همه سنین. اصطلاح گاز گاز کردن به معنی دندان زدن و ادای جویدن به شکل بازی کردن است (یک گزش نرم و کاملاً بدون درد که پوست را سوراخ نمیکند).
سگهایی که گاز گاز میکنند از این عمل برای نگهداشتن و همچنین جمع کردن اعضای خانواده انسانی خود استفاده میکنند. که بهتر است به آنها آموزش داده شود تا یاد بگیرند این کار را روی اسباب بازی های جویدنی خود امتحان کنند نه روی انسان ها.
این نژاد ها واقعا از یک بازی جویدنی یا جویدن یک اسباب بازی خوب که با خوراکی پر شده است لذت میبرند.
سگهایی که برای شکار پرورش یافته اند, مانند تریرها، تمایل ذاتی به تعقیبکردن دارند (و گاهی اوقات کشتن). هر چیزی که جنب و جوش کند، مانند گربهها، سنجابها، و حتی شاید ماشینها میتواند غریزه آنها را تحریک کند. سگهایی که دوست دارند تعقیب کنند هنگامیکه بیرون از منزل هستند باید قلاده داشته باشند یا در یک منطقه محصور نگهداری شوند، برای حصار نیز شما به یک حصار بلند و مطمئن نیاز دارید.
برای مثال نژادهایی که در اصل برای شکار پرندگان استفاده میشدند، به طور معمول پرندگان را تعقیب نمیکردند، اما هنگامی که پرندگان در حال پرواز بودند، احتمالاً به سختی میتوانستید توجه آنها را به خود جلب کنید.
سگهایی که پتانسیل شکار دارند را مشاهده کنید.
برخی از نژاد ها نسبت به نژاد های دیگر ساکتتر هستند. هنگام انتخاب نژاد به این موضوع توجه کنید که سگ مورد نظر شما معمولا چقدر با پارس کردن یا زوزه کشیدن سروصدا ایجاد میکند. اگر به یک سگ شکاری فکر میکنید، صدای آنها را چطور می بینید!؟ یک زوزه موزیکال! یا یک صدای دیوانهکننده!
اگر به فکر یک نگهبان هستید، یک شهر پر از آدم های غریبه و مرموز دارید، آیا سگتان را روی تنظیمات هشدار آپارتمان قرار میدهید!؟ آیا شما در خانه هایی با محدودیت صدا زندگی میکنید؟ آیا در نزدیکی خود همسایه دارید؟
در این صورت ممکن است بخواهید سگ ساکت تری انتخاب کنید.
فهرست سگ هایی که ساکت و آرام هستند را مشاهده کنید.
برخی نژاد ها از نژادهای دیگر دارای روحیه آزادتری هستند، سگهای شمال اروپا مانند هاسکی سیبرین برای رفتن به مسافت های طولانی پرورش یافتهاند، و این شانس هم به آنها داده شده است. آنها پس از مشاهده هر چیزی که علاقه آنها را به خود جلب کند به سمتش پرواز میکنند. بسیاری از سگهای شکاری یا باید بینی خود را دنبال کنند، یا آن خرگوشی را که به سمتی فرار کرد. حتی اگر این کار به معنای پشت سر گذاشتن شما باشد.
سگهایی کمتر مستعد سرگردانشدن هستند را مشاهده کنید.
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر اقدام هستند، در اصل پرورش یافته اند تا همواره کار های سگ گونه انجام دهند. مانند قایم باشک بازی یا شکار کردن، یا جمع و جور کردن گله. آنها توان و انرژی لازم برای به پایان رساندن عالی یک روز تماما کاری را دارند. آنها به مقدار قابل توجهی ورزش و تحریک ذهنی نیاز دارند. و همچنین بیشتر دوست دارند وقت خود را در جنب و جوش کردن، پریدن، بازی کردن، و جستجو کردن و یافتن رد پا های جدید صرف کنند.
سگهای کم انرژی هم مانند یک کیسه سیب زمینی دوستدار چرت زدن و دراز کشیدن به دور از اتفاقات روز هستند. هنگام انتخاب نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید. و به این فکر کنید که به چیزی دست می یابید، یک سگ شاد و چابک، یک سگ پر انرژی، یک سگ پر قدرت، یا یک سگ کم تحرک.
سگهایی که انرژی کمی دارند را مشاهده کنید.
یک سگ قوی و زورمند هم ممکن است انرژی بالایی داشته باشد هم نه, اما هر کاری که انجام میدهد را با قدرت انجام میدهد. آنها بند قلاده را میکشند (تا زمانیکه به آنها آموزش بدهید که این کار را نکنند), سعی میکند موانع را کنار بزند, و با برداشتن لقمههای بزرگ غذا بخورد و بنوشد (بطور غیرمودبانه و غیرعادی). این رفتار تمرین بسیار زیادی میطلبد تا به یک رفتار و شخصیت خوب تبدیل شود. و ممکن است بهترین انتخاب برای همخانه بودن با کودکان یا سالمندان نیز نباشد.
از طرف دیگر، یک سگ با سرسختی کم ، رویکرد فروتنانهتری نسبت به زندگی دارد.
سگهایی با سرسختی کم را مشاهده کنید.
بعضی از نژاد ها با یک پیاده روی عصرگاهی آهسته در اطراف حال خوبی پیدا می کنند و نیاز به ورزش را برطرف میکنند، برخی دیگر به ورزش شدید روزانه نیاز دارند، مخصوصاً آنهایی که در اصل برای کارهای با تحرک فیزیکی بالا ساخته شده اند، مانند گله داری یا شکار. بدون ورزش کافی، این نژادها ممکن است دچار اضافه وزن شوند و همچنین انرژی فرو خورده خود را از راه هایی که دوست ندارید تخلیه کنند, مانند پارس کردن، جویدن، و کندن.
نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای فضای آزاد، افراد فعال، و افرادی که علاقمند هستند سگهای خود را برای رقابت در ورزش های سگهای پرانرژی آموزش دهند مناسب هستند. حتی سگ های مسن هم نیاز به ورزش دارند و این میتواند به مقابله با علائم آرتروز و سایر مشکلات وابسته به سن کمک کند.
سگهایی که به تمرین زیاد نیاز ندارند را مشاهده کنید.
بعضی از سگ ها توله سگهای همیشگی هستند، همیشه برای بازی التماس میکنند. در حالی که دیگران جدی تر و کم تحرک هستند. اگرچه توله سگ بازیگوش به نظر دوست داشتنی است، اما در نظر بگیرید که می خواهید هر روز چند بازی واکشی یا رفتن و آوردن بازی کنید! و اینکه آیا شما بچه دارید؟ یا سگ دیگری که می تواند به عنوان همبازی سگ باشد؟
همچنین ممکن است بخواهید یک سگ پیرتر را به فرزندی قبول کنید، افراد سالخورده هم می توانند تا سنین پیری بازیگوشی داشته باشند اما تقاضای کمتری برای بازی نسبت به سگ های جوان داشته باشند.
سگهایی که کمتر بازیگوشی دارند را مشاهده کنید.
اطلاعات پایه نژاد اشپیتز آلمانی:
گروه نژادی سگ: سگ های کار
قد: ۳۰ الی ۳۸ سانتیمتر از شانه
وزن: ۹ تا ۱۳ کیلوگرم
طول عمر: ۱۳ الی ۱۵ سال
تاریخچه اشپیتز آلمانی:
اولین اشاره به اشپیتز آلمانی از کنت ابرهارد زو ساین از آلمان در حدود سال ۱۴۵۰ صورت گرفت, وی این نژاد را به عنوان محافظ شجاع خانه ها و مزارع ستایش کرد. بسیاری از اشپیتز های آلمانی اولیه در استان پومرانیا، واقع در مرز جنوبی دریای بالتیک، نزدیک به آلمان و لهستان فعلی زندگی میکردند. اشپیتز آلمانی یک نژاد سگ باستانی شناخته شده است و یکی از قدیمی ترین آنها است که به طور کلی از آلمان و اروپا میآید.
گرچه آنها نژاد کوچکی هستند اما بسیار هوشیار و پر سر و صدا هستند. ماهیگیران برای اعلام خطر و نگهبانی از کالا های خود از اشپیتز آلمانی استفاده میکردند. همچنین آنها در مزارع برای اعلام خطر از هرگونه تجاوز به مزرعه و خانه بکار گرفته میشدند. در آلمان گاهی اوقات با نام Mistbeller یا پارس کن روی تپه ها شناخته میشوند چون اغلب دوست دارند در جایی بلند (مانند تپه) بنشینند و مراقب باشند.
آنها در انگلستان در بین طبقه سلطنتی و بالا محبوب بودند و در قرن هجدهم وقتی پادشاه جورج اول بر تخت سلطنت نشست، او و همسرش چندین سگ اشپیتز آلمانی داشتند. اگرچه تقریباً در زمان جنگ جهانی اول تقریبا به مرز انقراض رسیده بودند، اما در نهایت بازگشت کردند و امروز وضعیت خوبی دارند.
برای سفارش بر روی تصویر کلیک کنید یا به واتزاپ سایت پیغام دهید.
اندازه اشپیتز آلمانی:
گرچه اشپیتز آلمانی یک نژاد باستانی است، اما در اندازه های مختلفی وجود دارند و در گروه سگ های کوچک قرار می گیرند. وزن اکثر آنها ۹ تا ۱۳ کیلوگرم است و طول آنها از ۳۰ تا ۳۸ سانتیمتر از شانه است. همانطور که گفته شد، بسیاری از اشپیتز های آلمان می توانند کوچکتر یا بزرگتر از حد معمول باشند.
شخصیت:
اشپیتز آلمانی سگی پرانرژی است که عاشق مرکز توجه بودن است و دوست دارد خانواده را راضی نگه دارد.آنها انرژی بالایی دارند و ترجیح می دهند در اطراف حیاط یا خانه بدوند تا اینکه در آنجا بمانند و بغل شوند. از آنجا که آنها بسیار فعال هستند، آنها عاشق بازی هایی هستند که شامل دویدن و تعقیب اسباب بازی است.
این توله سگهای کوچک می توانند نسبت به غریبه ها بسیار محتاط باشند و ایجاد سر و صدا کنند، بنابر این ممکن است برای افرادی که نمی شناسند پارس کنند. آنها بسیار باهوش هستند اما میتوانند لجبازی هم بکنند. برای اطمینان از اینکه این توله سگ ها مطیع و آموزش دیده شوند، به یک مربی با اراده قوی نیاز دارید.
اگر یک نگهبان میخواهید که در مورد هر کسی که ممکن است به در شما نزدیک شود و هشدار دهد، نمیتوانید بهتر از اشپیتز آلمانی پیدا کنید. اشپیتز آلمانی همچنین دارای روحیه شکار بالایی است, البته میتوان از طریق آموزش زود هنگام به آنها آموزش داد كه پارس کردن و تمایل به تعقیب خود را كنار بگذارند.
سلامتی و بیماری ها:
اشپیتز ها بطور کلی سالم هستند, اما مانند همه نژاد های سگ مستعد ابتلا به برخی شرایط و بیماری ها هستند. به همین دلیل است که حفظ مراقبت خوب و معاینات منظم دامپزشکی مهم است. برخی از رایج ترین مشکلات بهداشتی که اشپیتز آلمانی از آن رنج میبرد عبارتند از:
صرع در اشپیتز آلمانی:
این یک بیماری عصبی است که همیشه نه, اما اغلب به ارث میرسد. صرع می تواند باعث تشنج خفیف یا شدید شود که ممکن است خود را به شکل یک رفتار غیرمعمول نشان دهد (مانند دویدن با حالت عصبانیت مانند اینکه تحت تعقیب قرار بگیرد، لرزان یا مخفی شود) یا حتی ناگهان سگ به زمین بخورد. اندام سفت میشود و هوشیاری از دست میرود.
تماشای تشنج دلهره آور است اما برای مدت زمان زیادی تشخیص ایدیوپاتیک صرع بطور کلی خوب عمل کرده است. ضروری است برای تشخیص, سگ خود را نزد دامپزشک معتبر ببرید (بخصوص اینکه تشنج دلایل دیگری نیز دارد).
در رفتگی کشکک (Patellar luxation):
به معنای در رفتن قسمت کشکک (استخوان در مفصل) است و می تواند در نژاد اشپیتز آلمانی هم رخ دهد. در رفتگی کشکک هنگامی است که مفصل زانو (غالباً از یک پای عقب) به داخل و خارج از محل خود بلغزد، ایجاد درد می کند و ممکن است فلج کننده باشد. اما بسیاری از سگها که با این مشکل روبرو هستند زندگی نسبتاً عادی دارند.
تخریب نای (collapsing Trachea):
برخی سگها مستعد این بیماری هستند, بطوریکه نای که هوا را به ریه می رساند, دچار اشکال می شود. متداول ترین علامت نای تخریب شده، سرفه مزمن، خشک و سخت است که بسیاری آن را شبیه به “صدای غاز” می دانند. نای تخریب شده را می توان از طریق جراحی درمان کرد.
آتروفی شبکیه پیشرونده (PRA):
PRA یک اختلال تحلیل برنده چشم است که ممکن است برای اشپیتز آلمانی هم اتفاق بیفتد. که باعث از دست دادن گیرنده های نوری پشت چشم می شود و در نهایت موجب نابینایی می گردد. PRA سال ها قبل از اینکه سگ علائم نابینایی از خود نشان دهد قابل تشخیص است.
خوشبختانه سگها می توانند از حواس دیگر خود برای جبران نابینایی استفاده کنند و یک سگ نابینا هم می تواند یک زندگی شاد برای خود بسازد. فقط در اینصورت وسایل منزل خود را که او به جایگاه آنها عادت کرده است زیاد جابجا نکنید. پرورش دهندگان معتبر و مسئولیت پذیر، چشم سگهای خود را سالانه توسط چشم پزشک دامپزشکی معاینه و تایید می کنند.
مراقبت و نگهداری:
مانند همه نژاد های سگ، شما باید اشپیتز آلمانی خود را بطور منظم نزد دامپزشک برای معاینه ببرید, تا هرگونه نگرانی در مورد سلامتی را زود تشخیص دهید. دامپزشک می تواند به شما کمک کند تا یک روال مراقبت برای سلامتی سگ تان بوجود آید. اشپیتز آلمانی مستعد افزایش وزن است و سطح انرژی بالایی دارد. اطمینان حاصل کنید که سگ شما حداقل یک جلسه پیاده روی خوب نیم تا یک ساعته در روز, با چند جلسه بازی خوب و پرجنب و جوش و پیاده روی های کوتاه تر داشته باشد.
گوش های آنها را روزانه از نظر وجود زخم یا آفات بررسی کنید و طبق توصیه دامپزشک آنها را تمیز کنید. ناخن های سگ خود را قبل از اینکه خیلی بلند شوند کوتاه کنید, معمولا ۱ یا ۲ بار در ماه. آنها نباید هنگام راه رفتن روی زمین صدا دهند, آرایشگر سگ شما میتواند در این رابطه به شما کمک کند.
نگرانی اصلی شما در مورد مراقبت های اشپیتز آلمانی تان, حفظ سلامت دهان و دندان آنها خواهد بود. شما باید روزانه دندان های آنها را مسواک بزنید، زیرا نژاد های کوچک مستعد مشکلات دندان هستند. دامپزشک میتواند به شما نحوه مسواک زدن صحیح دندان های سگ را آموزش دهد.
تغذیه اشپیتز آلمانی:
یک رژیم ایده آل برای سگ اشپیتز آلمانی باید برای نژادی کوچک و با انرژی بالا تنظیم شود و همچنین اگر بیش از حد تغذیه شوند تمایل به افزایش وزن دارند. بنابراین باید به یک برنامه منظم تغذیه پایبند باشید و تغذیه در طول روز را کنار نگذارید.
مانند سایر سگها، نیاز های غذایی اشپیتزآلمانی از سن کم تا سالهای بزرگسالی تغییر خواهد کرد. از آنجاییکه تنوع زیادی در بین این سگهای منحصربفرد وجود دارد بهتر است در مورد رژیم غذایی با دامپزشک خود مشورت کنید.
رفتار اشپیتز آلمانی با کودکان و دیگر حیوانات خانگی:
از آنجا که اشپیتز آلمانی یک سگ کوچک است، میتواند به راحتی توسط کودکانی که بیش از حد هیجان زده میشوند آسیب ببیند. اشپیتز آلمانی ترجیح میدهد بیشتر در اطراف بزرگسالان یا بچههای بزرگتر باشد که میدانند چگونه آهسته و نرم بازی کنند. گفته شده برای کودکانی که زود میآموزند چگونه به درستی به یک سگ کوچک نزدیک شوند و بازی کنند سگ اشپیتز آلمانی میتواند یک همراه عالی باشد. وقتی صحبت از حیوانات خانگی دیگر میشود، اگر آنها به آرامی و با آرامش معرفی شوند اشپیتز آلمانی میتواند با حیوانات دیگر کنار بیاید، و اجتماعی شدن زود هنگام به این روند کمک خواهد کرد.
همانطور که گفته شد، سگ اشپیتز آلمانی به طور طبیعی دیگر حیوانات را دوست ندارد و ممکن است ترجیح دهد تنها حیوان خانگی در خانه باشد. همچنین ممکن است با حیوانات خانگی کوچکتر از خود خوب باشند زیرا میتواند بعنوان یک طعمه شکار با آن تعقیب و گریز کند. البته بسیاری از اشپیتز های آلمانی با سگها و گربه های دیگر به خوبی کنار میآیند، بنابراین این امر به آموزش، معاشرت اجتماعی و شانس برمیگردد.